Gmina Unisław

Narkomania  nie jest jedynie problemem używania czy nadużywania substancji chemicznej. Dotkliwe jest to, że doprowadza ona do uszkodzenia  narządów wewnętrznych organizmu. Powoduje także zależność fizyczną przejawiającą się między innymi  wzrostem tolerancji oraz występowaniem zespołu abstynencyjnego po odstawieniu lub zmniejszeniu dawki środka odurzającego. Uzależnienie powoduje straty i szkody w społecznym funkcjonowaniu jednostki, utrudnia lub uniemożliwia pełnienie ról społecznych. Powoduje również straty społeczne związane z cierpieniem innych osób w otoczeniu narkomana,  z wychowywaniem dzieci w rodzinach z problemem uzależnienia, zaburzeniami w funkcjonowaniu członków rodzin dotkniętych uzależnieniem. Wymiar społeczny uzależnienia to także koszty ponoszone przez społeczeństwo: koszt leczenia, zasiłków, pomocy społecznej dla uzależnionych i ich rodzin, koszta związane z przestępczością itd.

Te wszystkie straty wiążą się bezpośrednio z aspektem psychologicznym uzależnienia, który stanowi jednocześnie przyczynę jak i skutek kolejnych zaburzeń. Wiele osób uzależnionych uważa, że wpadło w nałóg z powodu różnych dolegliwości psychicznych czy emocjonalnych. Prawdą jest, że uzależnienia i problemy psychologiczne zwykle współistnieją lecz ich związek przyczynowo-skutkowy jest najczęściej odwrotny. To nadmierne używanie narkotyków powoduje szereg zmian i dolegliwości w psychice człowieka. Im bardziej zaawansowane uzależnienie tym większe straty, problemy i konsekwencje. Tym samym narasta stres, ból i cierpienie. Nakręca to śmiertelną spiralę obsesyjnego pragnienia zażywania, które ma przynieść ulgę i uwolnić od cierpienia i napięcia. Efekty są jednak tylko chwilowe i w konsekwencji powodują narastanie dolegliwości.

Długotrwałe zażywanie prowadzi do zmian we wszystkich obszarach psychiki. Uszkodzeniu ulega układ nerwowy, pojawiają się problemy z abstrakcyjnym myśleniem, pamięcią, koncentracją. W rozwoju uzależnienia drastycznie spada odporność na stres. Osoba uzależniona czuje się przytłoczona nawet jego niewielkim poziomem, coraz częściej odczuwa napięcie, nadmiernie reaguje i trudno jej radzić sobie z problemami dnia codziennego. Te doświadczenia zmieniają psychikę osoby uzależnionej i prowadzą do zmian osobowości. Zmienia się obraz siebie - narkoman zaczyna inaczej postrzegać siebie i swoje zachowanie. Działania związane z uzależnieniem przynoszą mu coraz więcej szkody lecz nie jest wstanie przerwać brania.

Żeby poradzić sobie z wyrzutami sumienia i innymi nieprzyjemnymi uczuciami oraz usprawiedliwić swoje zażywanie osoba uzależniona podporządkowuje swoje myślenie uzależnieniu. Zmienia się postrzeganie rzeczywistości, szczególnie w sprawach związanych z  zażywaniem. Narkoman nie chce widzieć rozmiarów swojej choroby oraz jej konsekwencji. W tym celu zaprzecza istnieniu problemów bądź uzasadnia je przyczynami nie związanymi z uzależnieniem. Często także szuka pozornie racjonalnych wyjaśnień swojego nieracjonalnego zachowania, a gdy nie może tego wyjaśnić winą za swoje  branie obarcza inne osoby. Osoba uzależniona nie robi tego celowo, zwykle głęboko wierzy w to co mówi i wierzy, ze ma prawdziwe powody do zażywania. Nie potrafi za to powiązać faktu zażywania środków z konsekwencjami z tego wynikającymi. Powoduje to, że osoba uzależniona widzi głównie korzyści wynikające z zażywania, a unika myślenia o stratach. Utrudnia to decyzję o zmianie i podjęcie leczenia. Często możliwe jest to dopiero gdy konsekwencje są już poważne i nie można dłużej udawać, że uzależnienie nie jest problemem.

Jeżeli masz problem

psycholog kliniczny  mgr Violetta Ponczek przyjmuje w
każdy wtorek w godz.12.30-17.30.

  Codziennie można się kontaktować z PIK w
godz. 7.15-12.30  oraz  wtorki  w godz.8.00-17.30

Codziennie można też kontaktować się z
Punktem Informacyjno-Konsultacyjnym w podanych niżej godzinach:

poniedziałek - 7:15 - 12:00
wtorek - 8:00 - 18:00
środa - 7:15 - 12:00 oraz 17:00 - 18:00
czwartek - 7:15 - 12:00
piątek - 7:15 - 12:00