Gmina Unisław

Historia

Ochotniczej Straży Pożarnej w Grzybnie pow. Chełmno

Wieś Grzybno, której rozwój i historia rozpoczyna się równolegle z dziejami Odrodzonej P.R.L gdyż powstała w swej okazałości i wielkości, na skutek socjalistycznej parcelacji majątków obszarniczych w latach1945/46. W okresie rządów sanacyjnych licząca 16 gospodarstw, pozbawiona wszelkich urządzeń i zdobyczy kulturalnych wegetowała pod bokiem dwu obszarników, którzy swym możnym wpływem utrzymali ją w zacofaniu. Po wyzwoleniu i dzięki reformie rolnej rozrosła się osiągając przeszło 110 prawnych gospodarzy umiłowanej ziemi ojczystej. Wprawdzie wszyscy byli na dorobku – bez możliwości racjonalnej gospodarki nie posiadając budynków, ale dzięki pomocy Państwa – szybko stanęli o własnych siłach do racjonalnej gospodarki. W wielkim trudzie budowali zagrody-ocenili ich wartość, a tym samym wzmogła się ich troska, aby majątek zdobyty nie uległ zniszczeniu przez pożar. Powodowani tą myślą, pobudzeni przez byłego Komendanta Powiatowego Straży Pożarnych Druha Abramowskiego dnia 8 kwietnia 1956 Ob. Kluska Antoni wraz z innymi aktywniejszymi obywatelami jak Skiba Tadeusz, Musiał Henryk, Mietła Władysław, Kądziołka Jan zwołali zebranie na którym postanowiono zorganizować placówkę O.S.P. w Grzybnie. Jednocześnie wybrano zarząd w skład którego weszli:

Kluska Antoni – Komendant Straży
Musiał Stefan – Sekretarz
Kurdynowski Jan I – Skarbnik
Kurdynowski Jan II- Gospodarz
Jasiński Bronisław – Członek Komendy

Stan osobowy placówki wynosił razem 18 członków.

Jednostka zaczęła egzystencję z gołymi rękami bez sprzętu. Pierwszym sprzętem pożarniczym była sikawa ręczna – podarowana przez Cukrownię Unisław o wartości zabytku muzealnego. Z tą chwilą zaczęło tętnić życie w placówce – szybko zastąpiono tę sikawę sikawką konną i zaczęto myśleć i starać się o budowę własnej remizy. Najpierw w 1956 roku Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Chełmnie przydzieliło plac pod budowę remizy. Zaczęto zbierać i zwozić kamienie na fundamenty i materiał na budowę. Organizatorem czynu strażackiego Druh Kluska Antoni nie ustaje w pracy organizatorskiej budowy remizy dla placówki OSP i świetlicy strażackiej dla wszystkich mieszkańców wsi przy pomocy Tarnowskiego Jana, Musiała Henryka, Musiała Stefana, Kurdynowskich i Kościelnego Juliana.

Przez dwa lata ludzie Ci przy pomocy strażaków każdą chwilę wolną od pracy w roli spędzali na budowli. Budują nie według stanu materialnego i możliwości finansowych ale według zamiarów na przyszłość dla zaspokojenia potrzeb kulturalno-oświatowych wsi w myśl ideologii naszego ustroju socjalistycznego. Remizę nie wg potrzeb placówki typu KR lecz wg planu zakupu samochodu pożarniczego od razu z kanałem samochodowym.

Dnia 22 lipca 1960 roku dokonano otwarcia i oddania do użytku społeczeństwu, gmach powstały z ofiarności i silnej woli społeczników oraz pomocy Państwa dla zapewnienia bezpieczeństwa obywatelom.

Inicjatorzy i działacze pożarniczy z których grona odszedł dnia 10.X.1960r. Druh Kluska Antoni nie spoczęli na laurach. Trzeba było uzupełnić sprzęt, umundurowanie, środki alarmowe, werbować członków i ich szkolić. Ręczną sikawkę zastąpiono motopompą M-400, wyjednano od Komendanta Wojewódzkiego Druha Graszewicza elektryczną syrenę. Z funduszy własnych, Zarządu Oddziału Powiatowego Związku O.S.P. zakupionego uzbrojenie osobiste dla sekcji bojowej i umundurowanie dla zespołów kontrolnych. W roku 1959 OSP Grzybno kupuje z demobilu wojskowego samochód zastępczy marki „Dodge” i przystosowuje go do służby pożarniczej za cenę 25.000 zł.

Zarząd OSP pomny zadań organizacji, że nie tylko należy służyć obronie przed klęską pożaru oraz zapobieganiu przyczynom powstania pożarów, lecz także upowszechniać kulturę i szerzyć oświatę w pełni wykorzystuje budowaną z takim mozołem i trudem świetlicę. OSP organizuje pożarniczą drużynę młodzieżową, której członkowie wchodzą w skład kółka amatorskiego. Jest ono aktywne i bardzo produktywne i przedstawieniami amatorskimi nie tylko obsługuje własną wieś, ale wyjeżdża poza jej granice a nawet i granice powiatu. Pragnąc uatrakcyjnić działalność świetlicy w roku 1962 z inicjatywy Zarządu OSP zostaje zakupiony społeczny telewizor, który co wieczór bawi i uczy jak należy żyć i miłować ojczyznę. Jaki był wkład strażaków w kupno telewizora niech świadczy fakt, że 20 członków OSP Grzybno ofiarowało po 100 zł. na ten cel.

Walne zebranie członków w 1964 roku dokonuje zmian w składzie Zarządu OSP. W miejsce długoletniego Prezesa Tarnowskiego Jena-prezesem wybrany zostaje Druh Rowiński Edwin, zaś do Zarządu powołano na stanowiska:

Naczelnika – Góral Józef
Sekretarza – Kluska Kazimierz
Skarbnika- Kurdynowski Jan I
Gospodarza- Dudek Franciszek

Lecz po pół rocznym okresie funkcję naczelnika obejmuje z powrotem Druh Musiał Henryk. Mimo tej zmiany praca w placówce nie traci na nasileniu i tempie. Zachodzą nowe potrzeby i dążenia ambitnej placówki. Trzeba wysłużony samochód „Dodge” zastąpić innym, a plany motoryzacji terenu nie przewidują Grzybna na straż typu „S”. I znów przez zarządem problem bardzo poważny do pokonania, ale dzięki wytrwałości i dobrej opinii placówki zostaje pokonany: Wojewódzka Komenda Straży Pożarnych przyznaje etat a z nim samochód zastępczy marki „Lublin”, który po przystosowaniu do celów pożarniczych wchodzi do służby w podziale bojowym dla obsługi terenu.

W pracy zapobiegawczej prowadzonej przez okres działalności placówki o trosce przy zwalczaniu przyczyn powstania pożarów i sposobach ich prowadzenia niech posłużą do oceny fakty, że na teren zasięgu i działalności OSP Grzybno przez okres dziesięcioletniej działalności było tylko 2 pożary i to powstałe z przyczyn niezależnych od człowieka a z przyczyn atmosferycznych.

Nie znaczy to jednakowoż, że straż była bezczynna, bo oprócz akcji zapobiegawczej na własnym terenie w ramach pomocy w akcjach gaśniczych wyjeżdżała do  pożarów 28 razy, brała udział dwukrotnie w akcjach powodziowych. W okresie 3-ch zim niosła pomoc w akcji odśnieżania dróg. Zadań tych dokonała wzorowo jednostka OSP Grzybno- licząca przy powstaniu 18 członków a w chwili obecnej 47 członków: czynnych 22 członków, dwu sekcji drużyny młodzieżowej, 15 członkiń żeńskiej drużyny młodzieżowej, lecz posiadająca jedynie 12 mundurów gdyż posiadane 20 drelichowych przez okres 10 lat uległo zniszczeniu.

Na podstawie tych faktów, które przytoczyłem w skrócie trzeba powiedzieć, że społeczeństwo wsi Grzybno nie jest bierna w walce z klęską pożarów nie jest bierną na straty, powstające przez pożary w gospodarce narodowej to było i jest jego podstawą moralną na której powstała idea zorganizowania i zasady aktywnej pracy jednostki w Grzybnie.